سلام سلامممممممممممممممممممممم
باز من اومدم
دلم براتون خیلی تنگ شده بود
دیدین به قولم عمل کردم و باز اپ کردم
. چکار کنیم دیگه، دله کاریشم نمی شه کرد هر کاری کردم دلم طاقت نیاورد و نتونستم که اپ نکنم . بهاره خانم گل گلاب تا اخر این هفته در خدمتتونه
. دیروز از تهران برگشتم رفتم دانشگاه و انتخاب واحد کردم و انشاالله از 15 بهمن هم کلاسام شروع میشه . از دوستای گلی هم که من و در این چند روز فراموش نکردن و اومدن بهم سر زدن خیلی خیلی خیلیییییییییییییییییییییییی ممنونشونم دست گله همشون درد نکنه
.
دوستای گلم من برام یه مشکل پیش اومده ازتون خواهش می کنم برام دعا کنید.خیلی ام دلم گرفته
خب دیگه وقتتونو نمی گیرم و از اینکه من و تحمل می کنید سپاسگذارم. حالاهم یه چند تا عکس و شعر براتون می ذارم که تلافی این چند روز در بیاد
خیلی دوستون دارم و به یاد همتون هم هستم
راستیییییییییییییییییی
نظر یادتون نره
این شعرم تقدیم می کنم به........
خودش می دونه که کی رو می گم
ای نگاه سبز تو ایینه ی فردای من
ابی چشمان تو زیباترین دریای من
مثل گلهای غزل مثل کبوترهای عاشق
غرق شادی می شود با یاد تو رویای من
نوبهار زندگی، یک فصل از لبخند توست
خنده ات را دوست دارم ای گل زیبای من
کاش می شد زندگی را، اشک را، احساس را
هدیه می دادم بر تو ای عشق بی همتای من
از یاد رفته
توی این دنیای پست و بی صدا
یه نفر هست که دلش داره وفا
خسته از آدمای بی معرفت
روز های دلش شده تاریک و سرد
کاش یکی بیاد و تنهاش نذاره
جای پای عشقشو رو قلب اون جا نذاره
کاش یکی بیاد جدا از این همه آدم پست
واسش از عشق بخونه با هر چی جون تو سینه هست
من میگم بیاین همه قلبا تونو پاک بکنین
این همه ریا و نیرنگ و یه جا خاک کنین
نذر امام حسین(ع)
گرسنگی امانش را بریده بود. پاهایش می لرزید و به سختی قدم بر می داشت. تنها دارایی اش سکه ایی بود که می توانست با ان قرص نا نی تهیه کند. هوا گرم و تبدار بود. به سقا خانه ایی رسید و بی اختیار در کنارش زانو زد. پنجه در پنجره ی سقاخانه انداخت و نگاهش را به شمع های روشن داخل سینی دوخت . در امتداد ان چشمش به عکسی افتاد که به دیوار سقا خانه تکیه داده شده بود. شمایل ذوالجناح بود که تیر هایی بر بدن داشت و حضرت زینب (ع) در مقا بله اش نشسته و افسارش را گرفته بود. ظهر عاشورا و اجساد مطهر بر زمین تفتیده ی کربلا به نمایش گذاشته شد ه بود. با رقص نور شمعها در مقابل شمایل جر قه ای در ذهنش زده شد. از جا بر خاست و لحظه ایی بعد با شمعی که با تنها سکه اش خریده بود به طرف سقا خانه برگشت. چشمانش را بست و در دل با خلوص نیت دعا کرد : (( خدایا همه ی گرسنگان را سیر کن....)) حالا شمعش بر افراشته تر از بقیه ی شمع ها نور افشانی می کرد. گرسنگی ازارش می داد و شکمش مالش می رفت. نا گهان دستی به شا نه اش خورد و غذایی در ظرف یکبار مصرف به دستش داده شد. عطر قیمه های عاشورا؛ مشامش را پر کرد. بلافاصله مشغول خوردن شد و صدا را شنید که گفت: نذر امام حسینه..........
